Niet normaal..!

Het jaar 2021 is nog maar net begonnen. Een van de eerste foto’s uit Malawi die ik op de Facebook pagina van For a Change voorgeschoteld krijg, maakt me warm van binnen.

Een lachend meisje uit het sponsorprogramma kijkt me aan. Ze mag weer naar school en ze krijgt eten en drinken. Niet normaal! voor haar omgeving, maar zij is er super blij mee. Zij krijgt mogelijkheden die veel, misschien zelfs de meeste kinderen in Malawi niet krijgen. Dankzij een sponsor in Nederland!

Toen ik op 4 december 2014 bij de notaris zat, om de oprichting van de stichting For a Change definitief vast te leggen, en op datzelfde moment Felix en Constantine op Schiphol voor het eerst van hun leven hadden gevlogen en in Nederland aankwamen, kon ik niet bedenken dat we 6 jaar later met elkaar voor 70 kinderen zouden mogen zorgen. Dat is toch niet normaal! Nee, dat is een geweldige zegen op ons werk.

Toen we in de loop van 2019 nadachten over het bouwen van een keuken met een eetzaal, hadden we ook niet kunnen bedenken dat er een jaar later een prachtig gebouw op het terrein zou staan, waar de moeders iedere dag het eten voor ‘onze kinderen’ op een goede manier kunnen koken. In vergelijking met de vorige kookgelegenheid is deze keuken niet normaal!

Toen we de mogelijkheid bekeken om stromend water bij de keuken te realiseren, durfden we niet te denken dat direct nadat de keuken was gebouwd, bij de keuken het eerste kraantje van het hele dorp werd geplaatst. Mensen in Kwanjana vinden dit dan ook niet normaal!

Zes jaar lijkt een lange tijd, maar als het voorbij is, is het echt niet zo lang. Daarom is het goed om eens terug te kijken naar de tijd toen we begonnen. Ik zie dan een enorme ontwikkeling in zeer korte tijd. Echt niet normaal!

Ondertussen zit ik even terug te denken, aan de tijd voor 4 december 2014. Op een zaterdagavond zat ik na te denken over een logo voor de stichting. Na een hele ‘puzzeltocht’ is het logo wat nu al zes jaar wordt gebruikt, ontstaan. De golvende buitenkant staat symbool voor het turbulente leven van veel Malawianen. De driehoek in het midden laat de samenwerking van kerk, school en gemeenschap zien, maar de punt van de driehoek wijst naar boven. Onze ogen zijn omhoog gericht en van God mogen we alles verwachten, ook voor het werk in Kwanjana. En de drie harten waaruit het logo bestaat, wijst op de liefde waardoor de werkers gedreven worden om gehoor te geven aan de roeping en tot een zegen te zijn.

Als ik het bovenstaande op me in laat werken, word ik opnieuw warm van binnen.

Het is werkelijk niet normaal, maar het zijn bijzondere zegeningen!!

Als ik aan het eind van deze blog dan even vooruit kijk, lukt het mij niet de toekomst te overzien. Dan kijk ik toch weer even achteruit en zeg ik: “Er zijn geen grenzen aan Jezus macht”. Laat het maar normaal zijn om daarop te vertrouwen.

Ik sluit af met een uitspraak van Corrie ten Boom die mij vanmorgen door een sponsor werd toegestuurd ter bemoediging: ‘When a train goes trough a tunnel and it gets dark, you don’t throw away the ticket and jump off. You sit still and trust the engineer’. (Wanneer een trein door een tunnel rijdt en het donker wordt, gooi je niet je kaartje weg en spring je niet uit de trein. Je zit stil en vertrouwt de ingenieur.) Dat is (het nieuwe) normaal!