Mijn reis bij For a Change

Toen ik bij For A Change kwam, stapte ik niet zomaar een nieuwe werkplek binnen — ik wandelde een gemeenschap binnen die gebouwd is op liefde, geduld enhoop. Iedere hoek van deze plek ademt toewijding aan het helpen van kinderen om een voller en gelukkiger leven te leiden.

Als fysiotherapeut heb ik hier niet alleen een plek gevonden om mijn vaardigheden te gebruiken, maar ook een familie die gelooft in het veranderen van levens, één kind tegelijk, ongeacht hun zwakheden.

Het werken in de revalidatie heeft me laten zien hoe ongelooflijk sterk, veerkrachtig en uniek ieder kind is.

Elke dag brengt nieuwe uitdagingen met zich mee, maar ook nieuwe redenen om te glimlachen. Of het nu gaat om een kind dat zijn evenwicht verbetert, een nieuwe beweging onder de knie krijgt, of simpelweg lacht tijdens een therapiesessie — deze momenten herinneren me eraan waarom ik voor dit pad heb gekozen en maken mijn werk des te bevredigender.

Een van de meest onvergetelijke ervaringen tot nu toe was het moment dat ik een kind zijn eerste zelfstandige stappen zag zetten na weken van therapie. Ik herinner me nog precies de vastberaden blik op zijn gezicht en de vreugde die het bracht bij zijn ouder — en ook bij mij — toen het hem eindelijk lukte om zelf te lopen. Het was een moment van pure overwinning, niet alleen voor het kind, maar voor iedereen die deel uitmaakte van die reis. Dat ene moment herinnerde me eraan dat revalidatie niet alleen draait om lichamelijke vooruitgang, maar ook om hoop, doorzettingsvermogen en geloof in wat mogelijk is.

Bij For A Change gaat revalidatie verder dan lichamelijk herstel. Het draait om het herwinnen van zelfvertrouwen, het aanmoedigen van zelfstandigheid, en het vieren van elke kleine overwinning onderweg. Elke sessie is meer dan een oefening — het is een reis van vertrouwen, geduld en groei. De kinderen met wie ik werk leren mij telkens weer dat echte groei vaak gebeurt in kleine, volhardende stappen, gevuld met moed en vastberadenheid.

Mijn reis bij For A Change blijft me elke dag herinneren aan waarom ik voor revalidatie heb gekozen: om hoop te brengen waar die het meest nodig is. Elke vooruitgang, hoe klein ook, versterkt mijn overtuiging dat met consistentie, mededogen en geloof verandering altijd mogelijk is.

Ik kijk vol verwachting uit naar wat nog komt — naar de vele doorbraken die nog zullen volgen, één kind en één stap tegelijk.