“Daar menig mens eet brood der smarten...”

..hebt Gij ons mild en wel gevoed… een bekende zin uit een formuliergebed voor na de maaltijd. Vroeger begreep ik deze woorden nooit zo goed en heb ik deze woorden vaak gedachteloos mee gedankt. Maar nadat ik onder andere in Malawi ben geweest, kregen deze woorden toch wel een andere lading.

Hier in Nederland leven we in overvloed, een paar weken geleden was het zelfs de week van verspilling. Een kwart van de voedselproductie in Nederland wordt verspild, met alle gevolgen vandien voor het milieu. Gelukkig worden er initiatieven opgezet om deze verspilling terug te dringen. Maar wat een schril contrast met de mensen in Malawi. Een land dat zo afhankelijk is van de oogst en, zelfs al is er een goede oogst, dan nog wordt er vaak net voor het oogstseizoen honger geleden. Gelukkig is er dan het werk van For a Change in zo’n land, wat onze hongerlijdende medemens mag helpen.

Naast voedsel zijn er ook veel andere zaken die in dit land niet vanzelfsprekend zijn, die wij hier in het rijke westen wel hebben, wat we vaak maar heel normaal vinden. Zoals goed onderwijs, goede gezondheidszorg en een goede infrastructuur. Ook op deze gebieden mag de stichting werkzaam zijn en zo een bijdrage leveren om de armoede het hoofd te bieden.

Tijd ook voor reflectie op mezelf, hoe ga ik om met mijn rijke westerse leventje? Kan het soms ook een beetje minder voor mezelf en wat meer voor de ander? En hoe normaal vind ik het dat, zelfs tijdens de lockdown, er binnen een week 80% van de scholen weer digitaal draait, de aanrijtijd van de ambulance hier onder de 15 minuten ligt en ik binnen 10 minuten op het treinstation kan staan om in een luxe trein met wifi –verbinding te stappen? Of met m’n auto over de snelweg te zoeven zonder kuilen en hobbels? Reden genoeg om dagelijks voor te danken.

Het bekende dankgebed gaat verder met het ”doch geef dat onze ziel niet aan dit vergankelijk leven kleeft”. Ik vraag me af, zou dit voor mij als rijke westerling nog meer een bede moeten zijn, dan wanneer je in armoede leeft en je niet weet of je de volgende dag wel te eten hebt? Ik weet het niet. Eén ding is echter duidelijk, voor zowel een rijke westerling als een arme Afrikaan is er Het Brood des levens, opdat we eeuwig bij Hem zouden mogen leven.